Cenova' ya gelmişken
Genova (Cenova), İtalya’nın Liguria bölgesinde yer alan, eski bir ticaret ve denizcilik başkenti, Cenevizliler de ismini bu şehirden alıyor zaten. Tarihi eskilere dayanan bu şehre adım atar atmaz sizi ilk büyüleyen de binalarının güzelliği oluyor. Ben Milano'dan günü birlik tren ile geldim. Sabah 07:10 treni ile Milano' dan hareket ettim 08.44 te Genova' da indim. 20 eurydu. Cenova’ nın iki tren istasyonu Genova Piazza Principe ve Genova Brignole’ den yürüyerek 15 dk mesafede meydanda Ferrari ailesi tarafından yaptırılmış olan Piazza Raffaele de Ferrari havuzu var, Ferrari meydanında ilginç sergiler bulabileceğiniz bir kültür merkezi ve sergiler ve etkinlikler için referans noktası olan Palazzo Ducale' yi görmeden geçemezsiniz.Yürüyerek, toplu taşımayla veya arabayla kolayca ulaşılabilir.
Palazzo Ducale, Teatro Carlo Felice opera ve tiyatro Dünanın en eski opera binası, muheşem. Cenova şehrinin kalbinde, Palazzo Ducale ile Palazzo della Borsa arasındaki Piazza De Ferrari' de yer alıyor.Gerçek bir görsel şölen ve tarih derlemesiolduğunu düşünürsek O kadar heybetli ve görkemli binalar ki zaten gözden kaçırmak mümkün değil.
Galata Museo del Mare Carlo Felice’ nin içinden girerseniz arkasında Galleria Giuseppe Mazzini var. Galleria Giuseppe Mazzini, büyük bir Art Nouveau penceresiyle kaplanmış, çeşitli ticari faaliyetlerin gerçekleştirildiği bir galeridir. Cenova'nın kalbinde, Carlo Felice Tiyatrosu'na ve Piazza De Ferrari'ye birkaç adım uzaklıkta. Milnonun Galleria Vittorio Emanuele II benzeri. Adını vatansever Giuseppe Mazzini' den alan bu yapı, Via Roma'ya paralel uzanır ve 1870 ile 1880 yılları arasında onunla birlikte inşa edilmiş. Güzel bronz avizeler. Kesinlikle görülmeli bence.
Cenova' ya gelmişken mulaka görmenizi önereceğim bir yer daha var; Staglieno Anıtsal Mezarlığı, Cenova,
Friedrich Nietzsche, Guy de Maupassant, Mark Twain ve Evelyn Waugh, Staglieno'ya yaptıkları ziyaretlere ve büyük anıtsal galerilerde yaptıkları gezilere dair tanıklıklar bırakan çok sayıda tarihi şahsiyet, yazar, gezgin, sanatçı ve filozoftan sadece birkaçı. Herkes, farklı bir şekilde de olsa, anıtsal arzunun, anıtın, mimarinin çok yakın bir şekilde iç içe geçmesiyle, manzaranın "romantik" önerisiyle ayrılmaz bir şekilde birleştiği bu kamusal ve özel anılar yerinin büyük izlenimini ve çekiciliğini hatırlıyor.Staglieno Mezarlığı resmi olarak 1 Ocak 1851'de halka açıldı.
Bunların arasında, pek çok Garibaldi askerinin ebedi istirahatgahını bulduğu yerden çok da uzakta olmayan, tepeye kazılmış kendi tapınağı olan Giuseppe Mazzini de var. Ligurya'nın başkentinin üzerindeki kaleler arasındaki Staglieno, Marassi stadyumu ve deniz bir mezarlıktır ve o zamanlar bir açık hava müzesidir: Zamanın en iyi heykeltıraşları, ölen en ünlü ve zenginlerin anısını yaşatmak için işe alınmıştır.
Gerçek boyutlu yüzleri ve elbiseleri mezarlara canlılık ve gerçekçilik katmakta. Cenevizliler bugün hala revaklı caddelerde yürüyüşe çıkıyorlar. Cinsiyetler arasındaki eşitliği ve benzerliği en az 150 yıl önceden tahmin eden cephebe, dişil, akışkan melekler de hayal gücünde çarpıcıdır. Özellikle gerçekten kışkırtıcı ve şehvetli görünen Oneto. Protestanlar da burada gömülü ve Fabrizio De André gerçek gitarları ve çiçekleriyle çevrili olarak dinleniyor. Ama onun tarafından bile en çok sevilen kişi, sırf lordların arasında bir mezarı olsun diye bütün hayatını kurtaran bir fındık satıcısıdır. Sonuçta Totò'nun dediği gibi ölüm toplumsal bir düzeydir.Büyülü yer:
Comments